Valsugana en Lagorai: het zesde deel van het Vredespad

ETAPPE 1: Van Passo Vezzena naar Caldonazzo

Een vrij gemakkelijke etappe, van de hoogvlakte naar de oevers van het Caldonazzomeer in Valsugana. Dit is het grootste meer in de hele regio Trentino en van oudsher een geliefde bestemming voor watersportliefhebbers.

In Monterovere kun je een korte stop maken om de overblijfselen van de Avez del Prinzep te bewonderen, een majestueuze zilverspar die in november 2017 na een hevige storm werd afgebroken en tot dat moment de hoogste zilverspar van Europa was.

Niet ver van het begin van de etappe bevinden zich ook de grote Oostenrijks-Hongaarse militaire begraafplaats van Slaghenaufi en de ruïnes van wat ooit een van de vier grote veldhospitalen van het grondgebied was, dat van Malga Belem, zeer modern en goed uitgerust voor die tijd.

Aan het einde van de wandeling ligt het Caldonazzomeer. Je kunt er een duik nemen in het lauwe water of, waarom niet, een van de vele watersporten beoefenen: duiken, zeilen, windsurfen, kitesurfen, waterskiën en kanovaren.

En als je hier eind augustus bent, zie je misschien wel draken paraderen over het meer! Want elk jaar vindt hier de Palio dei Draghi plaats, een sportevenement waarbij sinds 1993 vele lange kano's versierd met drakenkoppen, de drakenboten, meedoen aan snelheidswedstrijden.

ETAPPE 2: Van Caldonazzo naar Vetriolo Terme

Na een ontspannende pauze aan de oever van het Caldonazzomeer is het tijd om weer op pad te gaan en een aanzienlijk hoogteverschil van 1500 meter te overbruggen dat je naar de noordelijke helling van de Valsugana brengt, langs het Levicomeer, de forten van Tenna en Benne en tot slot het kuuroord Vetriolo.

Een speciale naturalistische vermelding gaat naar de Canneto van het meer van Levico, een beschermd gebied met een grote hoeveelheid moerasriet, waterlelies en loofbomen.

Op een hoogte van 1600 meter, in het dorp Vetriolo, het hoogstgelegen thermale centrum van Europa, kijkt de Lupa del Lagorai trots naar de hemel. Dit werk van beeldhouwer Marco Martalar is 6 meter hoog en gemaakt van ongeveer 2000 stukken houtafval van de storm Vaia. Als je tijd hebt, verdient dit zeker een kort bezoek!

Als je over de wegen en paden van Valsugana wandelt, besef je dat het hele gebied sterk doordrongen is van cultuur en geschiedenis. Zo zijn de bergen Lagorai en Ortigara verbonden met de lotgevallen van vele soldaten-schrijvers, zoals Robert Musil (1880-1942) en Emilio Lussu (1890-1975), die hun persoonlijke oorlogservaringen op een originele manier in proza wisten om te zetten.

ETAPPE 3: Van Vetriolo Terme naar Campestrini

Dit is een lange maar gemakkelijke route met een beperkt hoogteverschil, voornamelijk dalend, die snel afgelegd kan worden en opmerkelijke uitzichten biedt op de toppen van de Adamello, de Brenta en Oostenrijk.

Het landschap dat je bij de start omringt valt op door de weidse open vlaktes, in tegenstelling tot de dichte bebossing die je eerder op dezelfde hoogtes tegenkwam.

Bij aankomst wacht het dorp Campestrini op je, met 5 eeuwen oude kastanjebomen die als monumentaal worden beschouwd omwille van hun grootte en culturele waarde, zozeer zelfs dat ze opgenomen zijn in de “Lijst van monumentale bomen van Italië”, die 4003 vermeldingen telt.

ETAPPE 4: Van Campestrini naar Rifugio Conseria

Deze etappe in de richting van de Lagorai en de Cima d'Asta is lang maar relatief snel. Ze brengt je vanaf Campestrini naar de berghut Malga Conseria een twintigtal kilometer verderop, terwijl je van het uitzicht geniet over de talrijke weiden en beken van de groene Val Campelle.

Tip: bezoek voordat je Campestrini verlaat de nabijgelegen Monte Ciolino, een laag, afgerond promontorium waarop de ruïnes van Castel San Pietro staan, dat ook Castel Tre Corni genoemd wordt vanwege de drie middeleeuwse muren die tot op de dag van vandaag eenzaam overeind zijn gebleven. Tijdens de Grote Oorlog werd Ciolino verschanst en werden hier vele tunnels gegraven, die vandaag de dag gedeeltelijk bezocht kunnen worden via een thematische route.

De weg gaat vervolgens verder naar Rifugio Carlettini. Vanaf hier nemen we het Sentiero dell'Acqua (het Waterpad), dat parallel loopt aan de stroom Rio Maso Spinelle. Daarna verandert de aard de wandeling sterk: in feite krijg je te maken met een mooie klim die je, met een aanzienlijke maar constante helling, naar de weilanden van Malga Conseria brengt.

ETAPPE 5: Van Rifugio Conseria naar Rifugio Brentari

De voorgestelde etappe wijkt af van het oorspronkelijke Vredespad, dat vanaf Malga Conseria afdaalt naar de Refavaie refuge. De variant die we hier bepreken volgt eerst de Sentiero Italia en vervolgens (vanaf Forcella Magna) de Alta via del Granito.

Opgelet, dit is een zeer spectaculaire etappe! Als je iets hoger klimt dan de berghut, bereik je in een paar minuten de Cinque Croci-pas. Vanaf hier heb je een prachtig uitzicht op de Cima d'Asta, de Cima delle Stellune, de Cauriol en de Pale di San Martino.

In de buurt van berghut Rigufio Conseria kun je ook iets afwijken om het Busemeer te zien, dat eeuwenlang een belangrijke rustplaats was voor jager-verzamelaars, alsook het startpunt van de Mesotrekking, een thematische route van 46 km, verdeeld in 4 etappes, die 40 jaar geleden werd bedacht door de Trentinese schrijver Tullio Pasquali.

Onderweg zul je merken dat de weilanden tussen de Passo Cinque Croci en de top van de Cima d'Asta bezaaid zijn met een dertigtal prachtige, grote, cirkelvormige gletsjermeren.

NB. Aan het einde van de etappe kun je, als je nog energie en zin hebt, kiezen voor een klim naar de Cima d'Asta (2846 meter), om te genieten van het buitengewone panorama over alle belangrijke Dolomietengroepen, van de Catinaccio tot de Marmolada, van de Latemar tot de Civetta. Je keert terug naar de berghut Rifugio Brentari via dezelfde route als de heenweg.

ETAPPE 6: Van Rifugio Brentari naar Caoria

De voorgestelde etappe wijkt af van het oorspronkelijke Vredespad, dat vanaf de berghut Refavaie over de weg verder gaat naar Caoria. De variant die hier wordt beschreven volgt een stuk van de Sentiero Italia.

Deze EE-geclassificeerde etappe is niet banaal, ook al is ze kort en bijna volledig bergafwaarts. Ze biedt je de kans om de Val Regana te leren kennen, die dankzij de schoonheid van de dichte bossen en de omringende bergwanden een echt verborgen juweeltje is, weinig bezocht en nog steeds ongerept.

Na de afdaling na de Sentiero Negrelli, ongetwijfeld het meest uitdagende stuk, raden we je aan om goed naar het hoge gras om je heen te kijken: misschien vang je een glimp op van het kleine glinsterende pantser van een Oreina cacaliae-kever, die veel voorkomt in dit gebied.

Aan het einde van de etappe kom je aan in Caoria, waar zich het veelzijdige Ecomuseo del Vanoi bevindt, een “museum van de diffuse ruimte” dat het verhaal vertelt van een aantal plaatsen die cruciaal zijn voor de traditionele cultuur. We denken dat je vooral geïnteresseerd zult zijn in het Etnografisch Pad en het Museo della Grande Guerra, dat klein is maar een uitgebreide oorlogs- en alledaagse voorwerpen van het conflict bevat.

ETAPPE 7: Van Caoria naar Capanna Cervino

De route van de Passo Colbricon naar de Passo Rolle is een aanvulling op het oorspronkelijke Vredespad (dat doorloopt tot Paneveggio): hier stellen we voor om de etappe bij de nabijgelegen Passo Rolle te onderbreken, omdat ze anders te lang wordt. Als je daarentegen liever doorloopt naar Paneveggio, moet je vanaf de pas rekening houden met een extra wandeltijd van minstens 3 uur.

Een etappe van goede lengte, ongeveer 22 km, voornamelijk bergop, die de sluier oplicht van de ongelooflijke Pale di San Martino.

Het eerste deel van de route verloopt via het wandelpad Sentiero Etnografico en als je tijd hebt, raden we je aan een bezoek te brengen aan de door water aangedreven houtzagerij, de Siega de Valzanca. Als je verder gaat, wordt het bos al snel dunner en maakt het plaats voor uitgestrekte weilanden. Als je omhoog kijkt, komen de eerste Dolomietentorens eindelijk tevoorschijn. Wanneer je uiteindelijk de Malga Tognola van Siror bereikt, op 1986 meter, kun je de Pale di San Martino in al hun pracht bewonderen!

We hebben een kleine curiositeit voor je. Het aankomstpunt van deze etappe, de berghut Capanna Cervino, dankt zijn naam aan de benaming die de Ierse bergbeklimmer en natuuronderzoeker John Ball in 1864 gaf aan de Cimon della Pala: hij merkte de verticaliteit van zijn prominente ligging op en noemde hem “de Matterhorn van de Dolomieten” vanwege de gelijkenis met de imposante berg van 4000 meter van de Pennische Alpen. Wist je dat?

De etappe is afgelopen en als de zon ondergaat, raden we je aan je naar de Baita Segantini te begeven, een uitzonderlijke plek om te genieten van de zonsopgang op de haaienvin van de Cimon della Pala.