Het toerisme van culturen

Het Trentino van de mogelijkheden

Ik ben een Trentino die leeft van het moedige hart en de hardwerkende handen van zijn mensen. Mensen van wie hij zielsveel houdt en dat is zijn land. Geworteld in haar identiteit, maar ondersteunend en open naar de wereld. Zij die komen, zij die terugkeren, zij die gaan, wij zijn de mensen van de valleien en de bergen. Liefde: dit is de enige vereiste van burgerschap voor deze vlindervleugels van mij, de enige nieuwe levensadem die me hoog in de lucht kan brengen. Een vleugelfladder en een ademhaling, dat is wat ik ben. Ik stop, ik ontmoet, ik respecteer. Ik stop, ik haal adem: ja, ik ben het, Trentino. 

Klimaatrechtvaardigheid. Duurzaam toerisme. Coëxistentie. Woorden die over de weilanden slingeren, elkaar achterna zitten over de bergkammen en wegvloeien met de stromen. Er zijn veel mensen. Zoveel toespraken. En ik begrijp niet meer wat recht is en wat omgekeerd, de zwart-witte vervaging, zo gelijkaardig, zo anoniem.  

Verantwoord toerisme: een stukje geschiedenis

Als er gasten komen, zijn het feestelijke dagen omdat ik verhalen ontmoet, nieuwe kansen. Ik leerde de tijd te begrijpen en te interpreteren. Ik kamde mijn bossen en streek mijn randen glad om me aan te passen. Ik leerde van de anderen, stevig in mijn identiteit.  

Er is een tijd om te rennen en dan om te rusten. Je werkt hard, je blijft bij elkaar en dan adem je in - de geur van natte bladeren na de regen. We wachten geduldig op paddenstoelen en kastanjes en nieuwe wijn... 

 

Massatoerisme 

Ik onderzocht het en ontdekte dat massatoerisme niet altijd slechtwas. Toen in het midden van de 19e eeuw de nietsvermoedende drukker Thomas Cook de eerste georganiseerde reizen tegen betaling voorstelde, veranderde reizen van het voorrecht van enkelen in het recht van velen. Mede dankzij de komst van snel transport en toenemende economische welvaart is er een verschuiving van exclusieve Grand Tours naar korte, goedkope vakanties. Het is een populaire en democratische innovatie die iedereen in staat stelt om de vruchten van zijn arbeid te besteden aan esthetische en regeneratieve ervaringen. 

Verantwoord toerisme: een stukje geschiedenis

In de jaren 1980 realiseerden we ons dat het essentieel was om onze aanpak te veranderen: van het consumeren van plaatsen door te bijten en te rennen naar een voorzichtige en bewuste manier van reizen. In 1987 publiceerde de Wereldcommissie voor Milieu en Ontwikkeling het Brundtland-rapport, waarin duurzame ontwikkeling voor het eerst werd gedefinieerd: "Ontwikkeling die voorziet in de behoeften van het heden zonder het vermogen van toekomstige generaties om in hun eigen behoeften te voorzien in gevaar te brengen".  Om niet achter te blijven probeerde de Wereldorganisatie voor Toerisme het jaar daarop duurzaam toerisme te lanceren, dat wordt opgevat als "toeristische activiteiten die zich zodanig ontwikkelen dat ze in een toeristisch gebied voor onbepaalde tijd levensvatbaar blijven, het milieu - natuurlijk, sociaal en artistiek - niet veranderen en de ontwikkeling van andere sociale en economische activiteiten niet hinderen of belemmeren".  

Verantwoord toerisme: een stukje geschiedenis  | © APT Val di Fassa

Duurzaam toerisme 

Het idee van de Wereldorganisatie voor Toerisme moet verkeerd geïnterpreteerd zijn, want in 2018 werd het neologisme 'overtourisme' geboren, dat later werd opgenomen in het Oxford woordenboek. En het was overtourisme dat kandidaat werd voor woord van het jaar, niet duurzaam toerisme!  

Het spijt me eigenlijk heel erg.  Ik denk dat de jury een fout heeft gemaakt. Omdat het massatoerisme hier de afgelopen jaren schade heeft aangericht. Ik heb zelf naar de burgers geluisterd en de hoteliers en herbergiers en boeren en toeristen zijn het er allemaal over eens: dit kan zo niet doorgaan. Van de vernietiging van hele ecosystemen tot vervuiling, van de impact van auto's en vliegtuigen tot de vernietiging van hele culturele realiteiten. Mijn valleien kibbelen omdat sommige ondergedompeld zijn, andere vergeten. In de lente en herfst dan... volle tas, lege tas. Het enige wat ontbreekt in het kinderrijmpje is de halve tas. 

Verantwoord toerisme: een stukje geschiedenis

Dan stop ik, ik haal adem. Ik verbeeld. Om te vliegen en de frisse lucht van de bergtoppen in te ademen. Ik wil dat degenen die naar me toe komen de zon en de wind op hun huid voelen, dat ze het zweet, de vermoeidheid en de vreugde ervaren dat ze het gehaald hebben: of het nu dichtbij of veraf is, iedereen heeft zijn eigen manier. Maar de mijne zijn wegen van valleien, meren en bergen, ze zijn stil en gereserveerd, een klein geheim. Gastvrije landen. Ik ben een Trentino die tijd geeft aan relaties, die één steek per keer worden genaaid, één stap per keer worden opgebouwd. Ik ben een Trentino die ook weet hoe hij moet zwijgen, verbaasd, luisterend naar het lied van de beer, het gehuil van de wolf en de jakhals. 

 

Verantwoord toerisme 

Dit wordt verantwoordelijk of milieuvriendelijk toerisme genoemd en het weerspiegelt onze manier van leven in de wereld. Deze tijd van noodzakelijke ecologische transitie kan en moet ook een verdere stimulans zijn voor deze sector om zichzelf opnieuw uit te vinden en in de juiste richting te bewegen. Hoe doe je dat? Wie mij komt bezoeken heeft de taak om voor vertrek te studeren en aan te komen als een respectvolle gast, die bereid is om zowel te geven als te ontvangen.

De Italiaanse Vereniging voor Verantwoord Toerisme zegt dat duurzaam toerisme gebaseerd is op de principes van sociale en economische rechtvaardigheid en volledig respect voor het milieu en culturen. Het is een toerisme dat moet worden opgenomen in het dagelijks leven, niet als een ontsnapping, maar als een ontdekking. Het is een toerisme dat geheime wonderen biedt en dat het mogelijk maakt om te genieten met respect voor plaatsen en mensen. 

Verantwoord toerisme: een stukje geschiedenis

Toerisme Trentino 

"Je bent een vlinder, geen rups," vertelde Marmolada me, "je bent volwassen en je moet je staande houden zonder spijt of grillen.” Geen imitaties, geen verspilling van middelen, er zal alleen ruimte zijn voor natuur, gastvrijheid en de authenticiteit van een land dat leert van zijn fouten en zich vastberaden in de toekomst weet te lanceren. 

Ja, ik heb besloten! Ik zal een voorbeeld worden van geïnformeerde coëxistentie, een land waar mensen natuur worden en niet andersom. Er is hier plaats voor iedereen, met respect: als er plaatsgebrek is... wel, dan laten we auto's en beton staan. En aan degenen die het me zullen vertellen: "Het is moeilijk, het wordt zwaar!" zal ik trots antwoorden: “Je kent mijn mensen niet! Vasthoudend en trots, ben ik ervan overtuigd dat het verenigd zal blijven in deze onzekere toekomst. Hij kan groot dromen, ver kijken terwijl hij dichtbij loopt. Mijn mensen gaan niet met de tijd mee, ze zijn de tijd een stap voor, twijfel er niet aan!' Ik realiseerde me toen dat klimaatrechtvaardigheid die onlosmakelijke relatie is tussen de rechten van de natuur en de rechten van de mens. Ik ben beide en ik heb beide nodig om te blijven bestaan. 

LATEN WE ZORGEN

Ga naar de sectie
ONTDEKKEN
Published on 31/01/2025