Spacer po mieście, z perspektywy lokalnej ludności

Tradycyjny spacer „localsów”

W ten sposób tutejsza ludność określa tradycyjny już spacer uliczkami starego miasta, zakreślający czworobok, obejmujący główne kamienice i place Trydentu. To główna trasa „localsów” na spacery w sobotnie popołudnia. Wtedy też życie lekko zwalnia tempa, wszystkie codzienne obowiązki zostają odsunięte na bok, nikt nie musi spieszyć sią na żadne zebrania czy ważne zawodowe spotkania. Wreszcie nadszedł czas na spokojny sobotni spacer, podczas którego można podziwiać piękne sklepowe wystawy, zatrzymać się, aby dokonać ciekawych zakupów czy po prostu zamienić kilka słów z przypadkowo spotkanymi znajomymi.

Każdy mieszkaniec Trydentu zna to określenie, jednak nie każdy wie, skąd ono pochodzi. Słowo „sass” oznacza w tutejszym dialekcie „kamień”, gdyż niegdyś właśnie z kamieni zbudowano w miejscu, gdzie dziś znajduje się plac Cesare Battisti, w samym sercu miasta, dzielnicę, która z biegiem lat podupadła. Pomiędzy małymi uliczkami zwanymi „fossati” i licznymi budynkami mieszkalnymi wzniesionymi bardzo blisko siebie, rozbrzmiewała muzyka i gwar, dobiegający z licznych karczm. Na początku lat 30-tych ubiegłego wieku cała dzielnica została zburzona w celu polepszenia warunków higienicznych miasta.

Początek spaceru

Aby rozpocząć ulubiony przez mieszkańców Trydentów spacer, dojdź do rogu ulicy Via Oss Source Mazzurana i Via Oriola. Za Twoimi plecami powinien znajdować się teraz plac Piazza del Duomo. Podążaj w lewo, przemierzając mały i zarazem urokliwy plac Piazza Pasi. Podziwiać tu można dyskretnie usytuowane na dachach tarasy oraz ulice wyłożone wapieniem „rosso ammonitico”, widocznym również w innych częściach miasta. Nie zapomnij rzucić okiem w lewą stronę, na cudowne freski poświęcone Matce Bożej, które, dzięki niedawno ukończonym pracom restauratorskim, podziwiać można na głównej facjacie kamienicy Palazzo Niccoli.

Bez zbędnego pośpiechu przejdź przez ten malowniczy zaułek i dojdź do przeciwległego rogu placu. Spójrz w lewo, w stronę ulicy Via Oss Mazzurana i.... w drogę! Już po kilku krokach, po prawej stronie na ulicy Via Mazzurana podziwiać możesz boniowaną facjatę Palazzo Tabarelli, nawiązującego do architektury typowej dla Ferrary i Bolonii. Tuż obok, po tej samej stronie ulicy, warto zatrzymać się na rogu z ulicą Diaz i zwrócić uwagę na piękne freski na okazałej kamienicy Palazzo Cazuffi, której nie należy mylić z budynkiem Casa Cazuffi, znajdującym się na placu Piazza del Duomo. Na szczególną uwagę zasługują górne partie budynku.

Diabelska legenda

Podążaj dalej, do samego końca ulicy, mijając sklepowe witryny i lokale oraz główne wejście do miejskiego teatru Teatro Sociale. Zanim rozpoczniesz spacer po ulicy Via Manci, skręcając w prawo, zatrzymaj się na chwilę i zwróć wzrok w lewo. Twojej uwadze z pewnością nie umknie biała, elegancka facjata budynku o klasycznym zarysie, do którego wnętrza prowadzą drzwi z litego drewna, położone pomiędzy dwoma kolumnami korynckim i u góry zwieńczone niewielkim balkonem.

To właśnie Palazzo Fugger Galasso, lepiej znany jako Palazzo del Diavolo (Pałac diabła). Używając tej właśnie właśnie nazwy, o budynku wspomina niemiecki pisarz J.W. Goethe w zamieszczonej w „Podróży włoskiej” legendzie.  Jak głosi podanie, kamienica została wzniesiona w ciągu jednej nocy po tym, jak bogaty bankier Georg Fugger zawarł pakt z diabłem.

Spacerem po dawnej ulicy Via Lunga

Z powrotem odwróć się w uprzednio obranym kierunku i wyrusz w prawo wzdłuż ulicy niegdyś no Sourceszącej nazwę Via Lunga (dzisiaj Via Manci). Nie sposób od razu nie zauważyć piękna położonych na tej ulicy kamienic i bruku z porfirowej kostki.

Mniej więcej w połowie ulicy, po lewej stronie, zauważyć możesz pokrytą malowidłami facjatę kamienicy Palazzo Saracini Cressini - obecnie siedziby Museo alpino Towarzystwa Alpinistów Trentino - SAT. Obiekt został przekazany społeczności w roku 2019, kiedy to ukończono ważne prace restauratorskie wykonane na ścianie pokrytej freskami. Dwuwymiarowa dekoracja łudzi oko i sprawia wrażenie trójwymiarowej ściany boniowanej.

Ulica biegnie dalej, gdzieniegdzie z obu stron odchodzą od niej uliczki skrywające małe butiki i piękne sklepowe witryny. Radzimy jednak podążać prosto do miejsca zwanego „el Canton”, czyli skrzyżowania ulicy Via San Marco, biegnącej dalej aż pod wieżę zamku Castello di Buonconsiglio, z ulicą Via San Pietro, która stanowi kontynuację naszego spaceru „Giro al Sass”. Teraz jednak zatrzymaj się na chwilę, aby lepiej przyjrzeć się temu zakątkowi - jednemu z najbardziej fascynujących w całym mieście. Uroku nadają mu kamienice upiększone ze wszystkich stron lodżiami, małymi balkonikami oraz biforiami.

Ulica i kościół San Pietro

Nadal, bez pośpiechu, poruszając się zgodnie z ruchem wskazówek zegara, skręć w prawo w ulicę Via San Pietro, która zawdzięcza swoją nazwę mieszczącemu się tu kościołowi, którego patronem jest Św. Piotr (wł. San Pietro). Budowla została wzniesiona w miejscu, gdzie ulica staje się szersza, naprzeciw przejścia Galleria dei Legionari prowadzącego na plac Piazza Cesare Battisti.

Zaprojektowana w XIX wieku i niedawno odnawiana facjata kościoła posiada cechy gotyckie. Kościół wznosi się na pozostałościach po wcześniejszej świątyni, której budowa sięga XII wieku. Tuż za kościołem mieści się nieduży i jednocześnie bardzo urokliwy plac Piazzetta Anfiteatro z labiryntem małych uliczek odznaczających się niskimi zabudowaniami - jedno z mniej znanych, ale jednocześnie najbardziej charakterystycznych i najpiękniejszych miejsc Trydentu.

Wracając do punktu wyjścia

Podążaj dalej szeroką i bogatą w oświetlone wystawy sklepów ulicą Via San Pietro. Dojdź do samego jej końca, do miejsca zwanego Largo Carducci, w którym niegdyś znajdowała się rzeźnia miejska, a w rogu wznosi się Casa Torre Benatti. Skręcając w prawo i zbliżając się do jednego z najważniejszych miejsc Trydentu, spójrz w górę, aby dostrzec zegar słoneczny wymalowany na krótszym boku wieży, pochodzący z XVII w.

Następnie znów spójrz do przodu - tylko kilka metrów dzieli Cię od miejsca, w którym zbiega się aż 7 różnych ulic i w którym, nieprzerwanie od średniowiecza, bije serce całego miasta. Ulice te od zawsze stanowiły centrum życia miejskiego i handlu. Funkcje te pełnią po dziś dzień. Dlatego, zanim jeszcze skierujesz się na ulicę Via Oriola – do punktu wyjścia i jednocześnie mety naszego spaceru, radzimy Ci przejść ostatni odcinek szlaku, pochłaniając fascynującą atmosferę tej części miasta oraz ciesząc oczy widokiem pięknych wystaw i kawiarni.