JESIENNE ENOGASTRONOMICZNE WYCIECZKI NAD JEZIORAMI

Od zachodu nad Jeziorem di Caldonazzo w dolinie Valsugana wznosi się Marzola, poprzecinana siatką leśnych ścieżek oraz dróg łączących górskie chaty i wioskę S. Caterina, skąd w jesiennej oprawie roztaczają się, zachwycające widoki na osady będące świadkami wiekowej historii tej części Trentiono. Trasa rajdu „Giro dei masi dei castagni” (po kasztanowych chatach) wije się pośród lasów tego zbocza. Ruszając z Bosentino dociera się do Migazzone, a stąd, poprzez obszary uprawne i lasy, do wioski Santa Caterina, gdzie panorama otwiera się na dolinę Valsugana, Wzgórze Tenna oraz jezioro. Następnie droga wiedzie w górę, w stronę górskich chat, za którymi dociera się do leśnej drogi na Monte di Bosentino. Trasa powrotna prowadzi w stronę Vigolo Vattaro, aż do średniowiecznego zamku Castello di Vigolo, stanowiącego obecnie własność prywatną, następnie do Sanktuarium Madonny z Feles i ponownie do Bosentino. Sugerowany lokal: Agriturismo Berry House w Vigolo Vattaro (www.berryhouse.it)

Pozostając w dolinie Valsugana, w cieplicach Levico, można wybrać się na przechadzkę nad wodą, po romantycznej Strada dei Pescatori (Droga Rybaków), pośród niczym niezmąconej natury, otaczającej Jezioro Levico. To okazja do relaksu i zachwytu nad kolorami, odcieniami i refleksami lśniącymi na wodnej tafli. Dodatkową zachętą do relaksującego postoju są liczne ławki rozsiane wzdłuż szlaku. Trasa rozpoczyna się na wyposażonych plażach u brzegów jeziora, przy zboczach szczytu Panarotta. Podążając od najwęższego punktu jeziora należy wejść na szlak biegnący wzdłuż przeciwległego brzegu. Droga prowadzi poprzez biotop, a następnie zawraca do punktu wyjścia. Na tym odcinku zostały rozmieszczone drogowskazy, kierujące w górę, na Colle di Tenna, gdzie warto dojść aż do małego kościoła San Valentino. Sugerowany lokal: Ristorante Boivin w Levico Terme (www.boivin.it)

Do jeziora Lago di Lavarone, położonego w Alpach Cymbryjskich, można dotrzeć z wioski Nosellari Est, poruszając się dziewiętnastowieczną niewielką drogą, łączącą osadę z górską chatą w Pra' di Sopra (kiedyś mieszkańcy okolicy korzystali z tego połączenia, aby wyprowadzać krowy na pastwiska na łąkach wokół jeziora. Jest to jedno z najbardziej urzekających jezior Alp Cymbryjskich. Na początku XX wieku, kiedy rejon był określany mianem włoskiego Tyrolu, przyjeżdżał tu na wakacyjny odpoczynek ojciec psychoanalizy, Zygmunt Freud. Po dotarciu do osady Pra' di Sopra, warto zatrzymać się na placu głównym i zwiedzić kościółek pod wezwaniem San Rocco i dopiero potem ruszyć w stronę jeziora. Sugerowany lokal: Bazzario Bistrot nad brzegiem jeziora (www.lavaronehospitality.it/).

Rajd wokół jezior Płaskowyżu Piné w Serraia i delle Piazze, to odprężający spacer, którego może podjąć się każdy, nawet rodziny z dziećmi. Trasa zaczyna się nad brzegiem jeziora Baselga w Pinè lub w Lido sul Lago di Serraia. Najpierw podąża się ścieżką pieszo-rowerową prowadzącą wzdłuż zachodniego brzegu jeziora, przecinając rezerwat przyrody „Paludi di Sternigo”, a dalej do miejscowości Fabbrica, wzdłuż wschodniego brzegu Lago delle Piazze. Tutaj zaczyna się droga powrotna, wzdłuż brzegu północnego. Sugerowany lokal: Agrigelateria La Cà nad jeziorem (www.lacasullago.it/), gdzie serwuje się wyselekcjonowane truskawki, maliny, porzeczki i jagody, przetworzone na pyszne lody.

Błękit jeziora Lago di Molveno, jednego z najpiękniejszych akwenów we Włoszech według zestawienia Touring i Legambiente, oraz strzeliste iglice Dolomitów Brenty. To wybitne piękno, wypełnione kolorami lasu, przyciąga wycieczkowiczów, którzy ochoczo wiążą sznurowadła butów trekingowych i wyruszają z Molveno, kierując się w stronę alpejskich pastwisk przy Malga Andalo, skąd roztacza się niesamowity widok na rozległą ścianę szczytu Croz dell’Altissimo. Wyprawa zaczyna się na kempingu przy jeziorze. Następnie droga prowadzi stromym, ale łatwym szlakiem (SAT n.332), biegnącym w górę, do lasu, skąd dociera się do Malga di Andalo. Powrót odbywa się tą samą trasą lub drogą Bondai aż do Ristorante Baita Fortini di Napoleone, doskonałego miejsca na małą przekąskę na zakończenie wycieczki (https://it-it.facebook.com/baitafortini.dinapoleone/), chyba że zdecydujesz się iść dalej, aby zakończyć rajd wokół jeziora pośród prawdziwej eksplozji jesiennych kolorów.
 

Grzbiet Monte Gazza oddziela jezioro Molveno od doliny Valle dei Laghi, gdzie każdego ranka, o każdej porze roku, wśród mżawki i mgieł wyłania się nad jeziorem Lago di Toblino eteryczny profil urzekającego XVI-wiecznego zamku z blankami i wieżami wychodzącymi bezpośrednio w stronę wody. W tym na wskroś romantycznym miejscu oraz w jego okolicach unosi się aromat rozmarynu, drzew oliwnych (wysuniętych najdalej na północ na całym świecie) i dębów ostrolistnych. Tutejsza flora fantastycznie wykorzystuje mikroklimat panujący na całym terytorium położonym na północ od trydenckiego wybrzeża Jeziora Garda. Będąc w pobliżu, koniecznie trzeba zobaczyć szlak Roggia di Calavino, stanowiący opowieść o ścisłym związku, który łączy miejscowość i jej kanał, poprzecinany masą mniejszych i większych wodospadów. Trasa bierze początek za parkingiem lokalu Giardino delle Spezie w Padergnone. Z Calvino wraca się poprzez winnice w Nosiola. Sugerowany lokal: Hosteria Toblino w Sarche (www.toblino.it/hosteria/ristorante/)

Bukowe lasy otaczające jezioro Lago di Tenno stają się jesienią prawdziwą ucztą dla oczu, podobnie jak i woda w jeziorze, wibrująca odcieniami turkusu i szmaragdu migoczącymi w takt zmieniającego się światła i pór roku. Jesteśmy na wysokości 570 metrów nad poziomem morza, w pobliżu średniowiecznej miejscowość Canale di Tenno, jednej z najpiękniejszych włoskich osad. Można tu dotrzeć spacerem, wyruszając z parkingu przy jeziorze, a następnie idąc szlakiem opasającym po lewej stronie cały akwen. Po dotarciu w pobliżu wysepki należy wejść w stronę niewielkiej budowli, gdzie przebiega droga szutrowa, prowadząca do Kanału i do osady. Sugerowany lokal: Agritur Calvola (www.agriturcalvola.it)

Lago di Ledro i jego ukryte plaże można również zdobywać wiosłując na kajaku. To pociągające, pełne emocji doświadczenie, jest odpowiednie także dla najmłodszych, szczególnie rano, kiedy można bez trudu przemieszczać się po wodach jeziora, dopóki nie pojawi się popołudniowa bryza. Inną atrakcją jest wędrówka z Mezzolago, przez lasy bukowe, które jesienią rozpalają się intensywnymi barwami. Zwieńczeniem wędrówki jest punkt panoramiczny na szczycie Madonna di Besta, widowiskowy szczególnie o zachodzie słońca, kiedy różowy i pomarańczowy kolor jesiennego nieba odbija się w wodach jeziora. Sugerowany lokal: Ristorante Slow Elda (https://ristorante-elda-slow-restaurant.business.site/)

Małe jezioro Lago di Cei zewsząd otaczają bujne lasy rozpościerające się ponad doliną Vallagarina, skąd bez trudu można dotrzeć do brzegów akwenu. Miejsce to ma swój szczególny urok jesienią, kiedy lasy bukowe, rosnące wokół jeziora, płoną tysiącem odcieni ciepłych barw, a czerwone i żółte kolory drzew odbijają się w wodnej tafli. Szlak prowadzi dookoła całego jeziora. Sugerowany lokal: Malga Cimana (www.malgacimana.com), do którego dociera się na piechotę, znad jeziora.