Strembo

Początki Strembo leżą w zamierzchłych czasach. Przypuszcza się, że miejscowość istniała jeszcze przed 1300 rokiem, a jak podaje tradycja, zanim powstało miasto Strembo, w miejscu pomiędzy Strembo a Mortaso znajdowała się mała osada "Afcei", której początki sięgają około 1150 roku. Strome uliczki poprzecinane korytarzami i przestronne zabytkowe domy w typowym stylu dla doliny Giudicarie nadają miastu specyficznego charakteru. Z kolei typowe zajęcia jego mieszkańców to produkcja drewna, chów i produkcja mięs paczkowanych. Siedziba Parku Naturalnego Adamello Brenta to idealne miejsce, w którym można uprawiać, w zależności od potrzeb, tenis, jazdę na rowerach górskich, wędkowanie i turystykę pieszą.
Na początku zeszłego wieku Strembo słynęło ze swej starej dzwonnicy: była tak niska, że aktualny kościół znacznie ją przewyższał. Mieszkańcy doliny opowiadali, że ludzie ze Strembo wnosili dzwonnicę na noc do kościoła, aby jej nie ukradziono. Ówczesna młodzież musiała być zniecierpliwiona takimi żartami, bo w 1927 roku została wybudowana nowa dzwonnica, a starą zburzono. W tamtych czasach prawie wszyscy w miasteczku hodowali kozy, które od wiosny do jesieni były codziennie zaganiane do "Templari", skąd "cavrer", z rogiem przewieszonym przez ramię i nieśmiertelną laską pasterską, prowadził stado na pastwisko. Szczególnie jesienią i wiosną wielu ojców domu podejmowało się pracy "ostrzarzy", krążyli po okolicy z kamiennymi ostrzałkami ostrząc noże i nożyczki.