Carnaval in de vallei

Polenta als gemeenschapsritueel

Harlekijn heeft altijd honger, maar met carnaval is hij de koning van het feest. Op die dag eet hij zijn buikje rond, omdat het hij met al het eten dat hij slaagt naar binnen te werken zijn honger maandenlang zal stillen.

In de valleien van Trentino bestaat een ritueel van processies, praalwagens, feestvreugde en de “Canta dei mesi”, de maandliederen, met minstens drie harlekijnen rond een luidruchtige menigte met facère, houten maskers, of hoorns, een symbool van overvloed. Of met een vreugdevuur waarin de figuur van Biagio-Carnevale wordt geofferd om mogelijke en toekomstige rampspoed te bezweren.

En dan worden in elke vallei aan iedereen, arm of rijk, op het plein bereide borden polenta uitgedeeld. Omdat polenta gemeenschapsvoedsel is, is het niet toegestaan om het "alleen" te eten. Polenta die wordt afgeblust met wijn, of op smaak gebracht wordt met Lucanica-wordt of mortadella, en in de sneeuwkou wordt uitgedeeld om je vervolgens op te te warmen met grappa en dansen.

Biogolada en “vender sgnocolà"

Vooral in de Valsugana is het uitdelen van pasta op pleinen een traditie. De pasta wordt op smaak gebracht met boter, kaas en liters wijn. In het verleden droeg iedereen uit het dorp zin steentje bij om "fare el pocin", zijn aandeel te leveren, en deelde een rijke maaltijd met iedereen.

En dan de gnocchi van aardappels en meel, met vleessaus of boter en “pujina”, een gerecht dat gebleven zowel in de stad als in de dorpen gebleven is. Iedereen kan op de laatste vrijdag van carnaval om twaalf uur ‘s middags zijn portie halen en zich weer deel van de gemeenschap voelen.

Onto e bisonto soto tera sconto

De smacafam, viezig verborgen onder de as waarin het wordt bereid, vult de maag. Bloem, melk, olie, verse Lucanica, gerookte spek, boter of reuzel voor een zachte focaccia die heerlijk smaakte voor iedereen die het hele jaar moeite moest doen om ook maar één van deze ingrediënten afzonderlijk te kunnen proeven, als ze al beschikbaar waren, en nu alle remmingen kan loslaten.

Dit gebeurde tijdens het ritueel van Trato Marzo, toen jonge rekruten, met een hoed met bloem op hun hoofd, zich ‘s nachts verzamelden rond een vreugdevuur op een heuvel in het dorp, en vervolgens luid de namen schreeuwden van echte dorpsgenoten of karikaturen daarvan, om vruchtbaarheid en de hoop hierop op te roepen in naam van de continuïteit van het leven.

Grostoli en omgeving

Niets is zo feestelijk als de geur van gefrituurd voedsel. En als er dan ook nog wat suiker bij is, dat wat kinderen enkele decennia geleden nog uit de armzalige hutten probeerden te stelen, is feestvreugde verzekerd.

In het vet van vers geslachte varkens of boter werden meel, eieren en, indien beschikbaar, gedroogd fruit gefrituurd en vervolgens op smaak gebracht.

Uit de Val di Fassa komen de grafon een soort donut van bloem met gist, die gesneden wordt in een vrij dikke, rechthoekige vorm, en in boter gefrituurd wordt, en de casunzei, die tegenwoordig ook zout worden bereid, en met gedroogde peren werden gevuld. En dan zijn er crofeni, straboi en fortaie, allen met confiture gemaakt.

Ook Trentino heeft natuurlijk zijn grostoli, op smaak gebracht met boerengrappa, en frittelle met rozijnen!

Omdat met carnaval elke lekkernij goed is... om een een voorraad vreugde en goed humeur op te slaan!