Voorzichtigheid in de bergen

Draag kleding in lagen, met lichte tot geleidelijk zwaardere lagen. Neem een reserveset regen- en winddichte kleding, handschoenen en een pet in je rugzak, ook als de zon schijnt. Vergeet geen zonnebril en zonnecrème met hoge bescherming, schoeisel dat geschikt is voor de activiteit, een reddingspakket, een powerbank om je telefoon op te laden in geval van nood, en water en voedsel in verband met de activiteit.

Als je in de hut slaapt, neem dan een laken of een lichte slaapzak mee, een thermosfles en een paar lichte slippers (als die niet al in de hut aanwezig zijn) en een hoofdlamp.

In de bergen is het essentieel dat je steeds weet waar je bent. Het is goed om een digitale en/of papieren topografische kaart bij je te hebben, en ook een pols-hoogtemeter en een kompas (het digitale exemplaar op je smartphones is ook prima). Het zijn handige oriëntatiemiddelen, maar je moet wel weten hoe je ze juist gebruikt, dus je moet een beetje oefenen voor je gaat! Wandelstokken zijn ook altijd handig.Heb ik specifieke technische apparatuur nodig?

Voor een klimgedeelte moet je, behalve de gewone wandeluitrusting, ook een helm, een harnas, een goedgekeurde klettersteigset en een touw en karabijnhaak bij je hebben om je vast te kunnen zetten als je niet verder kunt. Heel belangrijk om een paar handschoenen te hebben.

Gletsjerklimmen vereist ervaring zowel in progressietechnieken op de verschillende terreinhellingen als in het gebruik van bergbeklimmersuitrusting. Als uitrusting heb je onder andere nodig: touw, ijsbijl, stijgijzers, harnas, helm, minstens 2 ijsschroeven, 2/3 koorden, 4/5 vergrendelende karabijnhaken en de juiste technische uitrusting om noodmanoeuvres uit te voeren, zowel bij het opklimmen als bij het herstellen uit een crevasse. 

Op het Webgis portaal van de Autonome Provincie Trento vind je updates over eventuele gesloten paden. Openingen en sluitingen van toeristische infrastructuren, waaronder schuilhutten, bivakplaatsen en uitgeruste routes, worden in elk gebied van de regio Trentino aangegeven. Volg voor actuele informatie ook het trails portaal op de website van de Commissione Sentieri SAT.

Volg steeds de rode en witte wegwijzers en lees de borden goed om de richting, hoogte en reistijd te begrijpen. Verlaat het pad niet en keer bij twijfel terug naar een bekend punt en raadpleeg een papieren of digitale kaart, die je altijd bij je moet hebben als je de route niet kent.

Normaal gesproken leveren toeristische routes geen bijzondere problemen op, omdat ze zich beneden de 2000 m hoogte bevinden. Wandelpaden, daarentegen, zijn ingewikkelder te navigeren omdat ze vaak naar berghutten en bivaks leiden en een richtingsgevoel, geschikt schoeisel en een goede uitrusting vereisen. Tenslotte doorkruisen routes die gereserveerd zijn voor ervaren wandelaars ruw en steil terrein en vereisen stevigheid van voet, ervaring en kennis van de bergomgeving.

In de bergen hangen de tijden vaak niet alleen af van iemands trainingsniveau, maar ook van de weersomstandigheden. Over het algemeen kun je in een gemiddelde wandeling van een uur 300-350 m aan hoogtewinst boeken en tot 3-4 km als het terrein vlak is. De wandelcapaciteit neemt af als je langer dan 2-3 uur loopt en als de hoogte meer dan 2.000 meter bedraagt. Wees voorzichtig: als je een beginner bent, begin dan niet aan te lange wandeltochten, maar begin je wandeltochten geleidelijk.

Ga liever niet alleen als het niet hoeft. In gezelschap heb je meer plezier en ben je voorzichtiger! Als je een beginner bent, aarzel dan niet om advies te vragen of een beroep te doen op een berggids: de Berggids en de Accompagnatore di Media Montagna.

Bij het lopen op een gletsjer is het belangrijk alle mogelijke bronnen van gevaar (natuurlijke, van de route en van de groep) te kunnen opsporen, om alle mogelijke beschermingen aan te brengen en tot een aanvaardbaar risico te komen.

Als je een beginner bent, laat je dan leiden door hen die in de bergen leven en werken: de berggids.

Meestal zijn dat de sites van regionale weercentra, waarvan je hier de links vindt: http://www.meteoregioni.it/ - Voor Trentino meteotrentino.it. Of de weersite van de luchtmacht http://www.meteoam.it/

Om het weer in real time te volgen zijn satellietbeelden, radarbeelden, gegevens van grondstations en bliksemdetectie erg nuttig.

In het hete seizoen komen buien en onweer vaak voor, vooral in de bergen en de smallere valleien. In de bergen komen onweersbuien meestal in de namiddag - avond voor, maar kunnen soms ook 's morgens en 's nachts ontstaan. Daarom is het aan te bevelen de excursies 's morgens uit te voeren, tenzij er een verstoring verwacht wordt. Het is ook nuttig om de ontwikkeling van de cumuluswolken waar te nemen: als je 's morgens al sterk verticaal ontwikkelde wolken waarneemt, betekent dat dat de atmosfeer onstabiel is en daarom is het verstandig de excursie zo te plannen dat je snel een veilige plaats (gebouw of auto) kunt bereiken voor het geval het weer verslechtert.

Tekstuele voorspellingen zijn altijd te verkiezen boven die met pictogrammen. In de tekst kan de voorspeller de voorspelling beschrijven door de mate van onzekerheid van de voorspelling aan te geven. Voorspellingen met pictogrammen zijn meer een indicatie en slagen er niet in de voorspelde onzekerheid en/of variabiliteit over te brengen. Als de icoontjes met een volle zon of met een wolk en twee druppels voorspellingen zijn van respectievelijk goed weer en regen, dan kunnen de icoontjes met zon, wolk en druppel een onzekere voorspelling betekenen of een voorspelling van goed weer 's morgens en regen 's middags of omgekeerd.

Op de website van de Associazione Rifugi del Trentino staan de algemene openingstijden van alle berghutten. Om het zekere voor het onzekere te nemen (vooral aan het begin en het eind van het seizoen), is het altijd het beste om rechtstreeks contact op te nemen met de berghut zelf.

Het bivak is een onbemande voorziening waar geen voedsel wordt verstrekt en gewoonlijk geen sanitaire voorzieningen zijn. Het is een heel eenvoudig gebouw, heeft geen verwarming en wordt vooral in noodgevallen gebruikt.

Een berghut is een beheerd of bewaakt onderkomen dat open staat voor het publiek, dat gemaakt is om aan de behoeften van bergbeklimmers en wandelaars tegemoet te komen, dat handig is ingericht en georganiseerd om gastvrijheid te bieden en de mogelijkheid van rust, verfrissing, overnachting en aanverwante diensten, en dat altijd uitgerust is voor eerste hulp.  Er zijn hutten op verschillende hoogten, sommige meer historisch, andere nieuwer, en ze zijn allemaal uitgerust met bedden die normaal verdeeld zijn over slaapzalen en kamers. De voorzieningen zijn over het algemeen voor gezamenlijk gebruik.

Je moet altijd reserveren om in een berghut te kunnen slapen. In de meeste berghutten is het gebruik van een slaapzak verplicht voor overnachtingen, en je moet ook je eigen handdoeken, slippers en persoonlijke verzorgingsspullen meebrengen. Vraag het toevluchtsoord zelf altijd om bevestiging.

- Wat moet ik doen als ik door een teek wordt gebeten?

Teken behoren tot de klasse van de spinachtigen, net als spinnen, mijten en schorpioenen. Ze hebben acht poten en zijn slechts enkele millimeters groot, maar als ze eenmaal bloed hebben opgezogen, worden ze groter. De kop is niet te onderscheiden van het lichaam en is uitgerust met een monddeel, het rostrum, dat in staat is de huid te penetreren en het bloed van de gastheer op te zuigen. We kunnen dus zeggen dat de teek bijt en daarbij onder de huid dringt en zich steeds dieper ingraaft naarmate de uren verstrijken. Het is raadzaam de teek zo snel mogelijk te verwijderen, ook om te voorkomen dat de teek mogelijk besmet speeksel in de bloedbaan spuit. Nadat de teek is verwijderd, is het belangrijk om gedurende een periode van 3 tot 30 dagen te letten op het mogelijke verschijnen van een lichtrode, ringvormige vlek die soms steeds groter wordt. In dat geval moet men contact opnemen met de huisarts, die zal bepalen of er al dan niet moet worden ingegrepen met een antibioticatherapie tegen de bacteriële ziekte van Lyme.

- Hoe herken ik een tekenbeet?

Als de teek is losgekomen, is zijn beet niet te onderscheiden van een andere insectenbeet. Het is belangrijk om gedurende een periode van 3 tot 30 dagen te letten op het mogelijke verschijnen van een lichtrode, ringvormige vlek die soms steeds groter wordt. In dat geval moet men contact opnemen met de huisarts, die zal bepalen of er al dan niet moet worden ingegrepen met een antibioticatherapie tegen de bacteriële ziekte van Lyme.

- Hoe verwijder je een teek?

Het is raadzaam de teek zo snel mogelijk te verwijderen, om te voorkomen dat hij mogelijk besmet speeksel in de bloedbaan spuit. Er mag geen enkele stof (zeep, alcohol, olie enz.) worden gebruikt om hem los te maken. Met een gedesinfecteerd pincet, zo dicht mogelijk bij de eveneens gedesinfecteerde huid, pak je de teek stevig vast en trek je hem naar boven, waarbij je hem licht, voorzichtig en herhaaldelijk ronddraait zonder hem te pletten. Nadat de teek is verwijderd, is het belangrijk om gedurende een periode van 3 tot 30 dagen te letten op het mogelijke verschijnen van een lichtrode, ringvormige vlek die soms steeds groter wordt. In dat geval moet men contact opnemen met de huisarts, die zal bepalen of er al dan niet moet worden ingegrepen met een antibioticatherapie tegen de bacteriële ziekte van Lyme.

- Hoe kan ik tekenbeten voorkomen? Moet ik me laten vaccineren?

Er bestaan sprays of zalven om het risico van een tekenbeet te verminderen, maar deze garanderen geen volledige preventie. Je kunt aangepaste kleding gebruiken: het advies is om lichtgekleurde kleding te dragen zodat teken gemakkelijker worden opgemerkt. Ook lange mouwen en broek, kousen en laarzen of dichte schoenen zijn beter. Het advies is om zich te vaccineren omdat het steeds grotere risico bestaat op het oplopen van TBE, een ernstige en moeilijk te diagnosticeren virusencefalitis, die te voorkomen is door volledige vaccinatie. Voor meer informatie

Download voor meer informatie het PDF-bestand "Conoscere le zecche" (Teken kennen) van SAT

Wij nodigen je voor meer informatie over dit onderwerp uit op de pagina van de Medische Commissie SAT: https://www.sat.tn.it/spazio-commissioni/medica/

EIGENDOM VAN DE CONTENT VAN DE MEDISCHE COMMISSIE SAT

De processierups is een met haar bedekte rups die naar bomen kruipt om zich met hun plantensap te voeden. Hij kan schade toebrengen aan plant, mens en dier en moet daarom worden uitgeroeid. Rond januari bouwen deze insecten witte katoenen coconachtige nesten in de toppen van dennenbomen, die soms zo groot zijn als een voetbal. Het herkennen van de processierups is niet moeilijk, omdat deze insecten vaak als in een processie in een rij achter elkaar over de grond kruipen en daarbij giftige brandharen in de lucht loslaten. Bij dieren zijn er verschillende problemen die de processierups kan veroorzaken, zoals die bij contact van deze brandharen met de slijmvliezen van ogen en mond. Bij mensen kan men, afhankelijk van het door de processievlinder getroffen lichaamsdeel, last krijgen van vrij pijnlijke uitslag met intense jeuk. Bij contact met de ogen bestaat het risico van bindvliesontsteking, en bij contact met de mond en neus van een ontsteking van de luchtwegen. Om schade door de processierups te voorkomen, moeten de aangetaste delen grondig worden gewassen met overvloedig water. Als je de processierups herkent, is het enige wat je moet doen, hem niet aanraken en weggaan.

Wij nodigen je voor meer informatie over dit onderwerp uit op de pagina van de Medische Commissie SAT: https://www.sat.tn.it/spazio-commissioni/medica/

EIGENDOM VAN DE CONTENT VAN DE MEDISCHE COMMISSIE SAT

- Moet ik in de bergen altijd een EHBO-kit meenemen?

Dat is zeker een aanrader. Voor een optimale voorbereiding is het raadzaam rekening te houden met de kenmerken van de tocht, die een hoog of laag risico op ongevallen kan inhouden. De gevaren kunnen bijvoorbeeld verband houden met omgevingsfactoren zoals regen, bliksem, extreme koude, of met de morfologie van het terrein, en in dat geval moet rekening worden gehouden met de aanwezigheid van steile hellingen, aanzienlijke hoogten, paden boven afgronden, enz. Wij raden je aan je EHBO-kit samen te stellen met deze elementen in gedachten, zodat je altijd precies hebt wat je nodig hebt zonder je rugzak te zwaar te maken. Ongeacht de capaciteit heb je een kit nodig die zacht en waterdicht moet zijn en in een buitenzak van de rugzak kan worden geplaatst zodat hij gemakkelijk toegankelijk is.

- Wat moet je meenemen naar de bergen voor eerste hulp?

Er zijn veel EHBO-kits te koop die een goed uitgangspunt vormen. Je moet je eigen kit samenstellen, rekening houdend met het feit dat iedereen zijn eigen behoeften heeft, vooral als het gaat om gezondheid en preventie. We raden je dus aan de kit altijd met de producten aan te vullen die je nodig acht, ook als je een kant-en-klare kit koopt. Om je te helpen begrijpen wat je nodig zou kunnen hebben, is hier een checklist voor wat er in de kit kan worden opgenomen. Natuurlijk is dit slechts een indicatieve lijst.

• Steriele gaasjes en gaasjes met medicijnen;
• Pleisters in verschillende maten voor snijwonden en blaren;
• Schaar en pincet;
• Droog ijs voor kneuzingen, insectenbeten, brandwonden;
• Isolatiedeken.

Wij nodigen je voor meer informatie over dit onderwerp uit op de pagina van de Medische Commissie SAT: https://www.sat.tn.it/spazio-commissioni/medica/

EIGENDOM VAN DE CONTENT VAN DE MEDISCHE COMMISSIE SAT

Kies voor je bergwandelingen routes die passen bij je fysieke en technische capaciteiten, documenteer je over het te bezoeken gebied en rust je uit met geschikte kaarten.  Neem het benodigde voor eventuele noodsituaties mee in je rugzak, samen met een minimale voorraad eerstehulpspullen. Onderneem een bergwandeling bij voorkeur niet alleen, en laat in ieder geval aan iemand weten welke route je van plan bent te nemen en waarschuw hem bij je terugkeer. Informeer je over de weersverwachting en bekijk voortdurend de ontwikkeling van het weer. Ga bij twijfel terug. Bel voor elke oorzaak 112 (Where ARE U) en leg de situatie uit. Zorg dus altijd voor een opgeladen mobiele telefoon en een draagbare oplader. Als de telefoon geen bereik heeft, probeer dan naar een gebied te gaan waar een signaal is en bel 112.

Wij nodigen je voor meer informatie over dit onderwerp uit op de pagina van de Medische Commissie SAT: https://www.sat.tn.it/spazio-commissioni/medica/

EIGENDOM VAN DE CONTENT VAN DE MEDISCHE COMMISSIE SAT

In de bergen moet je altijd drinken. Sporten, of in ieder geval wandelen, vereist niet alleen adequate voeding maar ook een goede hydratatie, vooral in het zomerseizoen. Het is ook belangrijk en noodzakelijk om in de dagen voorafgaand aan de tocht regelmatig te drinken. Het meenemen van ten minste één waterfles in je rugzak is essentieel bij het wandelen op hoogte. Het is belangrijk niet te wachten op de prikkel van dorst, dus drink regelmatig, afhankelijk van de omgevingstemperatuur en de intensiteit van de activiteit. In de bergen kan men naast water ook thee met of zonder suiker, klassieke isotone dranken of verdund vruchtensap drinken.

Wij nodigen je voor meer informatie over dit onderwerp uit op de pagina van de Medische Commissie SAT: https://www.sat.tn.it/spazio-commissioni/medica/

EIGENDOM VAN DE CONTENT VAN DE MEDISCHE COMMISSIE SAT

Bergziekte treedt op wanneer iemand zich op grote hoogte bevindt, meestal boven de 2.000 meter. Dat komt omdat bij het stijgen de luchtdruk daalt en er minder zuurstof de longen bereikt.

Symptomen die kunnen optreden bij bergziekte zijn onder andere:

• hoofdpijn,
• overmatige vermoeidheid,
• hoofdpijn.

Om de symptomen van bergziekte te verlichten, wordt voornamelijk een afdaling naar lage hoogten aanbevolen; de belangrijkste behandeling is gebaseerd op preventie, door een goede acclimatisatie en door aandacht te besteden aan bepaalde voorzorgsmaatregelen die het risico om aan bergziekte te lijden aanzienlijk verminderen.

Wij nodigen je voor meer informatie over dit onderwerp uit op de pagina van de Medische Commissie SAT: https://www.sat.tn.it/spazio-commissioni/medica/

EIGENDOM VAN DE INHOUD VAN DE MEDISCHE COMMISSIE SAT

De beklimming met liften of kabelbanen moet worden beoordeeld aan de hand van het hoogteverschil en de bereikte hoogte. Kinderen en ouderen zijn vatbaarder voor uitdroging en hitteberoerte.

Wij nodigen je voor meer informatie over dit onderwerp uit op de pagina van de Medische Commissie SAT: https://www.sat.tn.it/spazio-commissioni/medica/

EIGENDOM VAN DE CONTENT VAN DE MEDISCHE COMMISSIE SAT

Als je naar de bergen gaat, is voeding geenszins bijzaak, maar juist heel belangrijk. Zowel bergbeklimmen als wandelen zijn energie-intensieve activiteiten. Voeding en fysieke efficiëntie zijn nauw met elkaar verbonden en de preventie van ongevallen in de bergen hangt daarmee samen. Het grootste gevaar is dat je hongerig en dorstig bent en geen water of voedsel hebt, of erger nog, een lage bloedsuikerspiegel hebt. Deze toestand veroorzaakt overmatige stress en vermoeidheid en in sommige gevallen zwakte en duizeligheid, en in deze toestand zijn we niet meer helder van geest.  Het ontbijt is een van de drie hoofdmaaltijden van de dag en we mogen ons niet beperken tot slechts een kop koffie. Tijdens de wandeling is de regel om weinig en vaak te eten. Energierepen met granen, wat gedroogd fruit, pure chocolade of een stuk fruit zijn het beste. Tijdens de lunch is het advies om niet te veel te eten, want de terugreis moet worden gemaakt. En na de wandeling? Bij deze gelegenheid kunnen we echt eten wat we willen!

Wij nodigen je voor meer informatie over dit onderwerp uit op de pagina van de Medische Commissie SAT: https://www.sat.tn.it/spazio-commissioni/medica/

EIGENDOM VAN DE CONTENT VAN DE MEDISCHE COMMISSIE SAT

De plaatselijke toeristenbureaus (Aziende per il Turismo) en de Collegio delle Guide Alpine del Trentino kunnen je informatie en contacten verschaffen van bergprofessionals die je op excursies kunnen begeleiden.

In de bergen kun je niet altijd vertrouwen op je mobiele telefoon en een internetverbinding. Daarom is het een goed idee om de route die je van plan bent te nemen te plannen en er informatie over in te winnen voor je op weg gaat, en ook goed te letten op de wegwijzers langs de route die de nodige informatie geven over de bestemmingen van de paden. Vergeet ondanks de aanwezigheid van deze markeringen niet steeds een topografische kaart bij je te dragen, die handig kan zijn als je je oriëntatiepunt verliest en je mobiele telefoon niet kunt gebruiken. Probeer je de punten langs je wandeling te herinneren waar de telefoon bereik had, voor het geval je er naar terug moet om te bellen.

In geval van nood, bel één één twee - 1 1 2, het enige nummer voor alle noodgevallen. Zelfs als je telefoonoperator geen bereik heeft, kun je het alarmnummer bereiken als een andere operator op jouw plaats een signaal heeft (een oproep die gewoonlijk "alleen in noodgeval" wordt genoemd). Als er geen bereik is van alle operatoren, kun je altijd teruggaan naar de laatste plaats waar je je herinnert een signaal te hebben.

Tijdens het telefoongesprek is het belangrijk dat je kalm blijft en uitvoerig antwoordt op het gesprek van de telefoniste. De belangrijkste informatie die moet worden verstrekt is:
- de precieze plaats van het ongeluk (bv. toponiem, GPS coördinaten, padnummer, hoogte, hellingblootstelling, naam van de route of wand die we beklimmen, enz.)
- de uitgevoerde activiteit;
- het aantal betrokkenen;
- het aantal gewonden, hun medische toestand en de dynamiek van het ongeval;
- de weersomstandigheden op de plaats van het ongeval;
- het telefoonnummer waarmee je belt.

Vergeet niet de telefoon vrij te houden voor het geval de redders weer contact met je moeten opnemen.

Niet alle bergvruchten zijn eetbaar. Alleen de soorten paddenstoelen, kruiden, bessen en bessen die je kent, mogen geplukt en gegeten worden, als de regels van de plaats waar je je bevindt dat toestaan (in parken of natuurreservaten is het meestal verboden).

Je mag honden meenemen op de paden, maar het is aan te raden ze aan de lijn te houden (in sommige gebieden is dat verplicht) om te voorkomen dat ze de wilde dieren die de bergen bewonen lastig vallen of andere wandelaars hinderen. Als ze buiten onze controle raken, vermijden we onze huisdieren te volgen in bijzonder ontoegankelijke gebieden, want we zouden onszelf ernstig in gevaar kunnen brengen.

Informeer bij de kabelbaanuitbater of de beheerder van de berghut of honden worden toegelaten in de faciliteiten waar je van plan bent heen te gaan en volg de regels die je van hen krijgt. Zelfs in de bergen is de eigenaar verantwoordelijk voor het gedrag van zijn hond!

Wat de muilkorf betreft, die is niet altijd verplicht, maar het is goed hem bij je te hebben, voor het geval dat.