IN KASTELEN TUSSEN MYSTERIES, LEGENDES EN... GEESTEN
Tussen werkelijkheid en volksverbeelding hebben verhalen en historische gebeurtenissen die zich binnen de muren van veel van de 155 landhuizen afspelen, de geruchten en geloofsovertuigingen aangewakkerd over mysterieuze aanwezigheid in de oude kamers vol kunstschatten.
De kastelen van Trentino zijn niet alleen een kist van artistieke en architecturale schatten, maar ook van verhalen die hen binden aan het gebied en aan de gebeurtenissen van de families die ze bezaten, en zelfs van mysterieuze aanwezigheden die binnen hun muren rondzwerven.
De reis door de mysteries van de kastelen van Trentino begint met een korte wandeling vanuit het centrum van Arco, over een pad dat tussen olijfgaarden en cipressen omhoog klimt naar de ingang van het kasteel net boven het dorp. Het is gelegen op een ruige uitloper van de rots, van waaruit het de Alto Garda vlakte domineert, ongetwijfeld een van de mooiste uitzichten in Trentino. Van de oude vesting zijn de torens, een deel van de ommuring en enkele ruïnes intact gebleven. Binnen kunt u een bezoek brengen aan de Prigione del Sasso en de Torre Grande, waarvan de muren versierd zijn met een prachtige cyclus 14de-eeuwse wereldlijke fresco's waarop schaakspelende dames zijn afgebeeld. In mysterie gehulde dramatische gebeurtenissen zijn eveneens met dit kasteel verbonden, evenals de figuren van tirannen en onderdrukkers die, volgens de volkslegende, in de omgeving ervan rondwaren: in 1289, bijvoorbeeld, werd Antonio d'Arco gedood vanwege de vele wreedheden die hij had begaan en er wordt gezegd dat zijn geest nog steeds in het landhuis rondwaart. Anderen denken dat het het spook is van een Venetiaanse rover, Ottavio Avogadro , die zijn aanzienlijke buit in het kasteel verborg en vervolgens door het volk werd terechtgesteld.
Eerst was het een oostelijk bolwerk van de domeinen van de graven van Arco, daarna kwam het in de baan van de machtige familie Lodron, Castel Romano in de Valle del Chiese werd in de 12e eeuw gebouwd met het doel de weg te bewaken die het Bresciaanse gebied verbond met de Giudicarie op de heuvelrug van Sant'Antonio, niet ver van het dorp Pieve di Bono. De majestueuze rechthoekige toren, die de vallei domineert, getuigt van het belang van dit bouwwerk vanuit strategisch oogpunt. Het geleidelijke verval begon toen de graven Lodron hun macht overdroegen naar andere delen van Trentino, Oostenrijk en Beieren. Het werd in 1866 bezet door de troepen van Garibaldi en tijdens de Eerste Wereldoorlog met kanonnen bestookt. Van de fresco's die de woonzalen bedekten, is vandaag nog slechts één 15de-eeuws fresco overgebleven, dat een veldslag tussen legers voorstelt. De fascinatie van het kasteel blijft ook nu nog groot, niet in de laatste plaats door de legenden die er omheen hangen. Volgens de populairste zou gravin Dina Lodron in de 16e eeuw de mooiste jongemannen van het domein hier hebben uitgenodigd om ze te doden, om zo haar ontrouw voor haar man te verbergen. Een priester deed recht en bevrijdde de gemeenschap van de vloek door de gravin te doden, wier geest naar verluidt nog steeds in het kasteel verblijft. Het kasteel is gemakkelijk bereikbaar met de auto vanaf Strada richting Por. Het alternatief is het volgen van het pad "Het verborgen bos van Castel Romano", een muilezelpad dat vanaf de parkeerplaats in Cologna (een gehucht van Pieve di Bono) omhoog loopt.
Castel Belfort bevindt zich in de gemeente Spormaggiore op de hoogvlakte van Paganella, langs de rijksweg tussen de gemeenten Cavedago en Spormaggiore. Het werd gebouwd als een middeleeuws kasteel rond 1311. Na een zorgvuldige restauratie kunnen de gekanteelde toren en de ommuring nu worden bezichtigd. Het werd rond 1311 gebouwd door Tissone, zoon van Jeremia I, met de goedkeuring van de graven van Tirol, en onderging in de loop der jaren vele eigendomswisselingen. In 1670, na een brand die het grootste deel verwoestte, werd het herbouwd als een moderne vesting, met het uiterlijk dat we vandaag zien. In het midden van de 15e eeuw werd ridder Christoffel Altspaur van de familie Reifer, die toen eigenaar van het kasteel was, getroffen door aanvallen van waanzin en paranoia in die mate dat hij trachtte zijn derde vrouw Ursula te doden, overtuigd van haar ontrouw. Volgens de legende is Christopher nu een naar wraak hunkerende geest en zweeft zijn aanwezigheid nog steeds rond in de ruïnes van het kasteel, op zoek naar bewijzen van verraad.
Het eerste wat opvalt aan Castel Nanno is de architectuur: zeer ongewoon voor een kasteel, met een centrale toren die de toppen van de Brenta Dolomieten lijkt te weerspiegelen die het omlijsten en het bijna beschermen. Elegant en sober, staat het op een steenworp afstand van het gelijknamige dorp in de Val di Non, op een verhoging die het nog beter zichtbaar maakt boven de uitgestrekte appelboomgaarden.
Tussen 1611 en 1615 werd het kasteel getroffen door de heksenprocessen en in de gewelfde zaal op de eerste verdieping van het paleis zijn op een uitstekende steen drie kruisen gegraveerd, ter herdenking van de terechtstellingen van evenveel vrouwen uit het dorp. Andere tot de verbeelding sprekende gebeurtenissen maakten dit kasteel beroemd. Last but not least, de liefdesgeschiedenis tussen Melisenda en Ludovico di Castel Sporo, een bittere vijand van de Madruzzofamilie. De twee jonge geliefden, die elkaar ontmoetten in de beschutting van een eik die nog steeds bestaat, werden op heterdaad betrapt en levend ingemetseld in een nis op de eerste verdieping van het kasteel. Tot op de dag van vandaag lijkt de herinnering aan de twee geliefden gevangen te zitten binnen de muren van Castel Nanno en er wordt gezegd dat elke nacht van de maand mei de kreten en klaagzangen van de twee geliefden weerklinken, als een eeuwige herinnering aan deze tragisch verbroken liefde.
Gelegen aan de ingang van de Val di Sole en uitkijkend over de rivier Noce, domineert Castel Caldes het nabijgelegen dorp Solandro. Het huidige uiterlijk van het kasteel is het resultaat van verschillende architectonische fasen die begonnen in de 13e eeuw en doorliepen tot in de 16e eeuw. Volgens de legende was het kasteel de plaats waar een jonge vrouw met de naam Olinda gevangen werd gehouden, die misschien gravin Marianna Elisabetta Thun was. Het meisje was ten huwelijk gevraagd aan graaf Ulrich van Altaguardia, maar was verliefd op Arunte, een zachtaardige, zoetgevooisde minstreel, die het meisje betoverd had. Toen de verraderlijke Rodemondo di Caldes deze liefde besefte, nam hij zijn dochter mee en sloot haar op in de hoogste kamer van het kasteel, en toen Arunte dit besefte, begon hij liefdesgedichten te zingen onder het raam waar het meisje gevangen werd gehouden. Maar geschreeuw, wapengekletter en de daarop volgende stilte deden Olinda beseffen welk een tragisch lot haar geliefde was overkomen. Wanhopig liet zij zich verhongeren en werd begraven op het kleine kerkhof van het dorp, waar een jongeman haar elke avond kwam bezoeken, terwijl hij prachtige liefdesgedichten zong. De prachtige Stube del Conte (Zaal van de Graaf) is onlangs, na een zorgvuldige restauratie, voor het publiek geopend en is nu tot in de kleinste details ingericht. Samen met de Stanza di Olinda (Zaal van Olinda) vormt zij het pronkstuk van dit gebouw.
Langs de historische Via Claudia Augusta Altinate, op de top van de Tegazzo heuvel, staat Castel Pergine, een oud vestingwerk dat de Valsugana domineert. Het gebouw, dat op de plaats van een voormalige Romeinse nederzetting staat, kreeg zijn huidige structuur in de 13e eeuw en werd in de 16e eeuw uitgebreid toen de prins-bisschop van Trente de huidige "Clesiana-vleugel" liet bouwen. Het kasteel van Pergine herbergt nu een twintigtal kamers en drie torens waarin men kan overnachten, alsmede een restaurant (geopend van eind maart tot begin november), dat moderne en verfijnde versies van enkele typisch Trentinese en Italiaanse gerechten serveert. Binnen kunt u op de eerste verdieping de Drop Prison, de Chimney Chamber, de Throne Room en de kapel van St. Andrew bezoeken. In de vijf zalen op de tweede verdieping en in de tuin worden tijdelijke tentoonstellingen gehouden.
De beroemdste legende in verband met dit landhuis is die van de "Witte Dame". Het verhaalt over een mooie vrouw die al honderden jaren gevangen zit binnen de muren. Deze vrouw met haar gouden haar in een lange vlecht was de echtgenote van een tirannieke en gewelddadige kapitein die in de Middeleeuwen het dorp Pergine regeerde en de inwoners lastig viel. Zij ontsnapte evenmin aan de wrede manieren van haar echtgenoot, die haar belette om ook maar iets te doen, zelfs een simpele wandeling buiten het kasteel. Slechts één keer per maand mocht zij op de binnenplaats wandelen, samen met haar hofdame en begeleid door wapenknechten. Moe van haar melancholische leven en haar voortdurende ontbering, trok zij op een avond bij maanlicht, met de hulp van haar bruidsmeisje, een witte zijden jurk aan die gloeide in het maanlicht, knoopte haar vlecht los, keek uit het raam van de eetkamer en wierp zich in de leegte. Ook nu nog, op nachten met volle maan, is de vluchtige schaduw van een mooie vrouw, gekleed in het wit met lang, los haar, te zien aan de ramen en in de zalen van het Kasteel van Pergine. En om een mooie stem, gebroken door tranen, een heel lief lied te horen zingen, melancholisch de vrijheid lovend.
In het hart van de Adigevallei ligt Castel Beseno, gelegen op de top van een heuvel halverwege tussen Trento en Rovereto. Het is het meest imposante versterkte complex van heel Trentino, en is ook gehuld in legenden en enkele mysteries. De meest populaire verhalen gaan over de verschijningen van een in het rood geklede man voor de ogen van eenzame bezoekers, over het geschreeuw van ronddwalende geesten die uit het kasteel komen en over de legende van de zwarte ridder die in de nevelen der tijden Besenello regeerde te midden van absurde eisen en voortdurende mishandelingen. Deze ridder, zonder meer_ slecht, heerste over de mensen van het dorp Besenello, en legde hun onmogelijke belastingen op. Maar het volk, moe en uitgeput door de voortdurende pesterijen, klom op een dag naar het kasteel en bestormde het bolwerk, en slaagde erin de tiran voor eens en voor altijd te verdrijven. Maar er wordt gezegd dat er op maanverlichte nachten een kleine vlam rond de muren van het landhuis dwaalt: het is de geest van de ridder, veroordeeld tot een eeuwige zwerftocht om te boeten voor de wandaden die hij in zijn leven heeft begaan.
Further info: https://www.visittrentino.info/en/guide/must-see/castles
Trentino media room: https://www.visittrentino.info/nl/pers