Michele Grieco

Er is altijd de andere kant van de medaille

Sport en fietsen veranderden zijn leven. “Door sport heb ik de kracht ontdekt die we in ons hebben. Wij mensen hebben een ongelooflijke kracht die we niet gebruiken. Sport leert je dat je met discipline en vasthoudendheid ongelooflijke dingen kunt bereiken. Sport dwingt je om door te gaan en acties te herhalen totdat ze beter zijn. Dit leer je heel gemakkelijk door sport, want je moet het doen. En dan word je zo. Beter”. 

Eigenlijk heeft de fiets hem vrijheid gegeven. Op de fiets kan Michele racen met nooit eerder bereikte snelheden, hoogten overwinnen, de wind op zijn gezicht voelen. “Op de fiets kan ik doen wat ik anders niet zou kunnen. Dit is mijn vrijheid”. 

200 Dagen training zijn meer waard dan 1 wedstrijddag 

Het gaat niet om het overschrijden van de finish, maar om het bouwen van die finish. “Omdat het bouwen van de finish alleen van mij afhangt. Wat tijdens een race van mij afhangt, is hoeveel ik heb getraind, hoe ik heb gegeten en of ik er moeite voor heb gedaan. Dan zijn er nog een heleboel factoren die een nederlaag of overwinning beïnvloeden, maar die ik niet in de hand heb. Het weer, de bochten, de kampioenen, …”.  

“We hebben geluk in Trentino, want we hebben veel plekken om te trainen. En dan hebben we de lokale realiteit, mensen, bedrijven die je helpen. We zijn met weinigen, zo’n beetje iedereen kent elkaar, de deuren staan altijd open. We hebben bewegwijzering en asfalt. Soms beschouwen we veel dingen als vanzelfsprekend, terwijl ze dat niet zijn”. 

Het is te leuk om te fietsen en te reizen

Michele maakt veel kilometers. Elke training begint bij hem thuis. Je favoriete plekken? De Valsugana met zijn beklimmingen. Passo Redebus, als het koud is het meer van Santa Colomba, Tenna, de Menador, de Val di Sella, de Manghen, Passo Brocon. De Bondone in Trento, uitdagend…, en dan Pressano, San Michele, de Vallagarina, het Cei-meer. En een grote droom. Een soloreis van New York naar San Francisco, alleen hij, de fiets en zijn vrijheid. 

Zijn aanbevelingen om veilig te fietsen: 

• neem drinken mee in een bidon en breng de fonteinen in kaart voordat je vertrekt zodat je geen overbodig gewicht hoeft mee te nemen. Trentino staat vol met fonteinen... 

• een fietsreparatieset voor het geval dat 

• een windjack Vooral in de bergen verandert het weer heel snel 

• voor- en achterverlichting. Ongeacht het gewicht of de esthetiek, ze kunnen je leven redden 

• draag altijd een helm die bovendien zorgt voor aerodynamica 

• vooral in de winter felgekleurde en fluorescerende t-shirts 

• eten? In Trentino stopt Michele altijd bij de berghutten en hij heeft zijn adresjes. Walnotencake in Passo Sommo, bosbessencake in Passo Brocon, enz… 

Obiettivo 3

Michele kan zich het leven van vóór zijn twaalfde en zijn ziekte niet goed herinneren. Na de operatie probeerde hij zijn prothese te verbergen, hij had pijn. Tegenwoordig weet hij dat die prothese een kans voor hem was. “Nu begrijp ik dat ik geen leven zonder protheses wil, het is vooral een mentale kwestie. Ik heb mijn geest gevormd dankzij de gebeurtenissen die mij daarna zijn overkomen. Ik had geen idee dat ik het geluk dat ik in de sport heb gevonden, daar kon zoeken. Ik verborg wie ik was”. 

Met Obiettivo 3 probeer ik alles terug te geven wat ik heb gehad. Omdat een tweede leven voor iedereen mogelijk is. Tot de jaren negentig was een handicap een zaak van het individu. Je hebt een prothese, dus ben je gehandicapt. Maar eigenlijk, als we er goed over nadenken, “wordt de handicap bepaald door de situatie. Dat is de basis van alles. Ik kan niet op een normale fiets rijden omdat mijn been niet meer dan 90° buigt. Maar als ik een andere fiets neem, ben ik hetzelfde als iedereen”. Zo was het ook voor de Ironman; Michele wist te winnen door de regels en het team te veranderen: hij fietste, de ene partner rende en de andere zwom. 

“Als we de kijk op handicap verleggen van de persoon naar de situatie, kunnen we alle handicaps oplossen.”